Ιούνιος. Κρήτη. Ξεκίνησε η ζέστη. Έκανε ο ήλιος την εμφάνισή του, δυναμικά, δηλώνοντας ότι "ήρθε για να μείνει" και την διάθεσή του να μας "σιγοψήσει" στο grill, να μας κάνει είτε ροζ, είτε μαύρους σε απόχρωση, ανάλογα με τα αποθέματα μελατονίνης του καθένα. Τα αξεσουάρ της εποχής άρχισαν να κυκλοφορούν σε μεγάλη ποικιλία. Αντηλιακά, μαγιό μπικίνι, ολόσωμα, ανδρικά speedo, βερμούδες πολύχρωμες, παρεό, καπέλα ψάθινα, γυαλιά ηλίου, τσάντες θαλάσσης, ομπρέλες και πετσέτες. Την μεγαλύτερη και πιο έντονη παρουσία στο νησί, όμως, την έκαναν δύο επιστήθιες και παντοτινές συντροφικές φιγούρες απ' το εξωτερικό, το δερμάτινο Σανδάλι και η βαμβακερή λευκή Κάλτσα.
Το Σανδάλι και η Κάλτσα, αν και από διαφορετικές καταγωγές, είχαν γνωριστεί πριν πολλά χρόνια και είχαν αναπτύξει έναν ισχυρότατο, άρρηκτο δεσμό, από εκείνους που δεν μπορεί κανείς να εξηγήσει. Ήταν θέμα χημείας. Γιατί ως γνωστόν, τα ετερώνυμα έλκονται.
Σε ένα επαγγελματικό του ταξίδι, το Σανδάλι, το 1970, είχε έρθει στα ελληνικά νησιά, προσπαθώντας να λανσάρει την νέα του κολλεξιόν, ως νεοεμφανιζόμενος τότε σχεδιαστής, και να την προσαρμόσει στα δεδομένα της ελληνικής επαρχιακής μόδας, επηρεασμένος από τα αρχαιοελληνικά πρότυπα. Η αποδοχή είχε γίνει με μεγάλη προσπάθεια και κόπο, καθώς η τότε ελληνική αγορά ήταν πολύ πιο παραδοσιακή και συντηρητική. Η αλλαγή σε σανδάλι απ' το πατροπαράδοτο τσόκαρο, θεωρούνταν ριζοσπαστική. Και τότε το Σανδάλι γνώρισε την Κάλτσα. Η έλξη ήταν κεραυνοβόλα.
Η Κάλτσα είχε έρθει και κείνη στα ελληνικά νησιά απ' την παγωμένη χώρα της, για διακοπές υγείας, μετά απ' την σύσταση του οικογενειακού γιατρού της για ζεστό κλίμα, θάλασσα και ξεκούραση.
Την ταλαιπωρούσαν κλωστοϋφαντουργικές ιώσεις εκ γενετής, από τότε που ήταν ακόμα σοσονάκι. Μεγαλώνοντας, δοκίμασε κάθε λογής κάλτσες, μέχρι να βρει το προσωπικό της στυλ. Νάυλον, συνθετικό βαμβάκι, καλτσόν, ιατρονοσηλευτικές κάλτσες για πρόληψη θρομβώσεων. Μερικές απ' αυτές της προκαλούσαν τρομακτικές αλλεργικές αντιδράσεις. Στην δε εφηβεία, ανέπτυξε και φοβίες προς τις ασθένειες, πιστεύοντας ότι η ψηλή έως το γόνατο ένδυση θα την βοηθούσε προληπτικά. Μέχρι την ενηλικίωση, κατέληξε ότι της ταίριαζε απόλυτα το 100% πρόβειο αυστραλέζικο μαλλί.
Έφτασε στα ελληνικά νησιά, 'Εκείνο το Καλοκαίρι' του '70, φορώντας μόνο αγνό, παρθένο μαλλί έως τα γόνατα. Μόλις αντίκρυσε το Σανδάλι, ένιωσε τις ίνες της να στέκονται όρθιες απ' την ηδονή. Το Σανδάλι απ' την άλλη, ένιωθε ότι οι λωρίδες δέρματος που τον τύλιγαν, θα έσπαγαν απ' τον πόθο. Από εκείνη την στιγμή, έγιναν αχώριστοι. Δεν ξεκόλλησε ποτέ ο ένας απ' τον άλλον και υποσχέθηκαν ότι κάθε χρόνο θα γιόρταζαν την γνωριμία και ένωσή τους, εκεί ακριβώς που είχαν συναντηθεί: Στα ελληνικά νησιά.
Τα χρόνια περνούσαν. Μόδες έρχονταν και έφευγαν, μα εκείνοι πιστοί στον εαυτό τους, είχαν δώσει όρκο αγάπης πως τίποτα και κανείς δε θα αλλοίωνε τον δεσμό τους.
Έτσι έως και σήμερα, η έναρξη της καλοκαιρινής σεζόν, προς τιμήν τους, ξεκινάει επίσημα μόλις εμφανιστούν τα πρώτα σανδάλια με κάλτσες στο νησί, θυμίζοντας στον καθένα μας τις υποσχέσεις που έχουμε κάνει στον Εαυτό μας και στους άλλους, αλλά και την σημαντικότητα της αφοσίωσης στην αιώνια Αγάπη.
Τέλος
MuMu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας