ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ

Ναι, ισχύει. Δεν είμαστε το ίδιο.

Ποτέ δεν είμασταν, ποτέ δε θα είμαστε. Και ξέρεις γιατί? Γιατί έχουμε εντελώς διαφορετικό DNA και συναισθηματικό δείκτη ευφυίας μεταξύ μας, με άλλο τρόπο εγώ αγαπώ, σέβομαι τους αγαπημένους μου και ριζώνω βαθιά μέσα τους.

Κανείς δεν κατέχει τα παραπάνω στοιχεία, πανομοιότυπα, με κανένα άλλο έμβιο ον. Δεν συμβαίνει ποτέ, ακόμα κι όταν κάποιοι έχουν μοιραστεί την ίδια μήτρα.

Γιατί απλά ο καθένας μας είναι μοναδικός. Εξού και το προσωπικό αποτύπωμά μας.

Θα μου πείς...είναι γνωστό αυτό. 

Γνωστό μεν, αλλά όχι αποδεκτό απ' όλους.

Έχεις αναρωτηθεί γιατί οι άνθρωποι νιώθουμε την ανάγκη να ενσωματωθούμε σε μια κοινή ομάδα; 

Συγκεκριμένα, στα πρώτα σχολικά μας χρόνια, οποιαδήποτε διαφορετικότητα μπορούσε να προκαλέσει ένα γενικότερο άβολο κλίμα μεταξύ των παιδιών. Δεν θέλαμε να γίνουμε το επίκεντρο, συνήθως δεν επιζητούσαμε την προσοχή όλων, αντιθέτως κυνηγούσαμε την αφομοίωση, την αποδοχή. Για να μην φανούμε "οι παράταιροι", οι εισβολείς.

Μεγαλώνοντας βέβαια όλο αυτό αλλάξε κέντρο βάρους. Οι ορμόνες έπαιρναν στα χέρια τους τα ηνία και οδηγούσαν τον καθένα μας στην χάραξη της δικής του πορείας. Με έναν επαναστατικό κιόλας τρόπο. Λες και ηγούμασταν μιας εκστρατείας ενάντια στο κακό.

Αμφισβητούσαμε τα πάντα, την ίδια μας την ύπαρξη, φτάνοντας πολλές φορές στα άκρα, έχοντας όμως σταθερά σαν στόχο την απόδειξη της διαφορετικότητάς μας.

Μπερδεμένα πράγματα. Μπερδεμένα πλάσματα.

Και έπειτα, στην ενήλικη μας ζωή, να ακολουθούμε ένα συνονθύλευμα των δύο προηγούμενων συμπεριφορών. Ανομοιογενείς αποφάσεις, ετερόκλητες αντιδράσεις, παθητική επιθετικότητα. Κοινώς, του τρελού.

Αποδέκτης όλων αυτών τον ενεργειών ο Απέναντι.

Ποιος είναι ο Απέναντι? 

Είναι ο σύντροφος, ο συνεργάτης, ο συγγενής, ο άγνωστος. Η κοινωνία όλη. Μόνο που η κοινωνία έχει πολλαπλούς ρόλους, πράγμα ευχάριστο, ενίοτε δυσάρεστο. Διότι έχει, ανάμεσα σε όλα, την βασική ικανότητα να καθρεφτίζει εμάς τους ίδιους.

 Όταν στεκόμαστε λοιπόν μπροστά "στον κοινωνικό καθρέπτη" και τον ρωτάμε εναγωνίως αν είμαστε οι ομορφότεροι, οι εξυπνότεροι ή οι πιο μοναδικοί, οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε πιθανώς και την απόρριψη. 

Και σε εκείνο ακριβώς το σημείο θα φανεί αν σε έχει "κερδίσει" η διαφορετικότητα που τόσο πάσχισες να αποκτήσεις, ή αν έγινες ένας μες στο πλήθος. Γιατί όλοι μας είμαστε εν δυνάμει οι καλύτερες εκδοχές του εαυτού μας. 

Είναι στο χέρι μας λοιπόν αν θα το επιτρέψουμε να συμβεί.

                            MuMu