Χόμπι, αυτή η μάστιγα

BUZZING..in your ear

Θα ξεκινήσω χορό.

Ναι. Γιατί όχι; Επειδή δε μου χωράει το μπουστάκι και η φούστα που είχα αγοράσει το προπερασμένο καλοκαίρι στη Βαλένθια; Λες και σε εκείνη την μελαχρινή τουρίστρια απ' την Αυστρία τότε ταίριαζε απόλυτα. Βέβαια εκείνη πίστευε ότι ήταν η μετενσάρκωση κάποιας έμπειρης σπανιόλας χορεύτριας, δίνοντας σχεδόν κωμική παράσταση στην πλατεία, αλλά οι άχαρες κινήσεις της πρόδιδαν την απειρία της, μη πω ασχετοσύνη. Θα έμπαινα λοιπόν σε πρόγραμμα για αρχάριους, ας ήταν και παιδικό τμήμα. Σκοπός ήταν να αποκτήσω αυτοπεποίθηση στις κινήσεις του σώματός μου και κάποια ευλυγισία, χωρίς να ακούγονται ήχοι εξαρθώσεων γοφού. Φυσικά θα έπαιρνα προληπτικά μυοχαλαρωτικά φάρμακα, ώστε το σώμα να χαλάρωνε και να ακολουθούσε τις υποδείξεις του δασκάλου. Επιπλέον θα έπρεπε να έχω και καβαλιέρο. Κάποιος που θα είχε τον ρόλο του "οδηγού", κάποιος που θα είχε ίσως επαγγελματική άδεια οδήγησης μεγάλων οχημάτων και θα είχε εμπειρία να "ρυμουλκεί". Και η μουσική θα είχε προέλευση από Λατινική Αμερική ή άλλες ισπανόφωνες χώρες. Αυτή η μουσική που όταν την ακούς, νομίζεις ότι πρωταγωνιστείς στο "Dirty Dancing" με τον αγαπημένο Πάτρικ.. ή μάλλον Τζώννυ. Σάμπα, τσα-τσα, μπατσάτα, ρούμπα, άντε και κανένα μάμπο. Φαντάσου όμως να είμαι κανένα φυσικό ταλέντο και να με βάζουν σε διεθνείς διαγωνισμούς μετά. Ωχ, μπελάς. Ας το αφήσω καλύτερα.

Μήπως να σκεφτόμουν κάποιο άλλο χόμπι, με λιγότερες πιθανότητες δημοσίου εξευτελισμού; 

Για παράδειγμα κάποια αθλητική δραστηριότητα. Γιατί καλό το χόμπι αλλά η ενασχόληση με κάτι που θα βελτιώσει την φυσική μου κατάσταση, νομίζω πως θα ήταν ιδανική. Βέβαια η τυποποιημένη γυμναστική σε γυμναστήρια είναι βαρετή. 

Το βρήκα. Θα ξεκινήσω πολεμική τέχνη. Θα μάθω και να αμύνομαι σε περίπτωση κάποιας επίθεσης εναντίον μου. Πάντα ήθελα να μάθω Τάε Κβο Ντο και να φάω σπρινγκ ρολς. Δε ξέρω γιατί, αλλά τα συνδύαζα αυτά τα δύο και ειχα δει τις προάλλες μια νέα σχολή κοντά στο σπίτι μου, δίπλα απ' το κινέζικο εστιατόριο. Το σημαντικότερο θα ήταν ότι θα αποκτούσα αυτοπεποίθηση στις κινήσεις του σώματός μου και κάποια ευλυγισία. Φυσικά η εκμάθηση αυτής της τέχνης θα μου εξασφάλιζε την απόκτηση μια ασφάλειας και γνώσης στην αυτοάμυνα, που μου είναι απαραίτητη, ειδικά στο χώρο της δουλειάς. Υπάρχει όμως πάντα ο κίνδυνος να χρησιμοποιηθεί η τέχνη για λάθος λόγους, χτυπώντας καμία αγενή συνάδελφο και να καταλήξω στο κρατητήριο, χάνοντας οικογένεια, φίλους και ελευθερία. Ναι ναι, τελικά επικίνδυνο χόμπι είναι το Ταε Κβο Ντο. Ας το αφήσω καλύτερα.

Δύσκολη η επιλογή ενός χόμπι για μια εργαζόμενη γυναίκα σήμερα. Ενώ υπάρχουν τόσες ασχολίες, καμία δε "κόβεται και ράβεται" απόλυτα στα "μέτρα" μας, στην καθημερινότητά μας. Μα ναι, θα μάθω πλέξιμο. Ειδικοί λένε μάλιστα ότι βοηθάει να βρίσκονται σε εγρήγορση τα εγκεφαλικά κύτταρά μας, άρα θα συμβάλει στην βελτίωση της μνήμης. Θα απασχολούνται μόνο τα χέρια μου, δημιουργικά, αντί να απασχολούνται με το τι θα βρουν να φάω στα ντουλάπια και το ψυγείο. Το σημαντικότερο είναι ότι θα αποκτήσω αυτοπεποίθηση στις κινήσεις των χεριών μου και κάποια ευλυγισία στα δάκτυλα. Αλλά απ' την άλλη μεριά η συνεχής καθιστική θέση δε θα βοηθήσει ιδιαίτερα στην εκτόνωση της ενέργειας που χρειάζομαι. Μάλλον δε μου ταιριάζει το πλέξιμο, άσε που όλοι θα θέλουν να τους φτιάξω κασκόλ για τα Χριστούγεννα. Ας το αφήσω καλύτερα.

Πω πω δύσκολη η επιλογή του χόμπυ. Ας το σκεφτώ αύριο με πιο καθαρό μυαλό. Έχουμε χρόνο.

Τέλος

                                                             MuMu